Siedział sobie na ławce
Chłopiec z Książką
niedbała fryzura, koszula
i okulary na nosie
i uśmiech
ten najbardziej tajemniczy,
bo zaczarowany
grą liter, zaklęciami zdań
nie przeszkadzał mu gwar,
ni ludzie zaglądający
przez ramię
miał swój świat,
w którym nie panował zamęt
Siedział sobie na ławce
Chłopiec z Książką
mój Przyjaciel...
Risa
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz