Jak Letni Włóczęga - budzę się,
Otwieram oczy, myśli, pomysły
Ach, tyle wizji! Więc trudzę się,
By wody wyobraźni trysły!
Nie trudem trud ten, nie bólem.
Radości spełnieniem, oddechem.
Chce więcej! Bo jam jest ten, któren
Posłany z daleka, ach hen, hen...
Wybrany jako ten ukryty,
Dający światu nowe oczy
Wesoły, delikatny, skryty.
Wciąż z tym co "prawdziwe" się droczy.
Podoba mi się. Chyba dlatego, że mam wrażenie jakoby styl był odpowiednio dopasowany do tytułu.
OdpowiedzUsuń