uśmiech trupa

Nikt nam nie opowie jak to naprawdę było,

I nigdy się nie dowiemy gdzie to serce biło.

Dwie kości puste, stare i połamane,

I głowa odcięta przed dniem- nad ranem.

Historia resztek i kości ,popiołu,

Czaszki i pustych oczodołów.

Jakiego koloru patrzyły oczy?

I jakie słowa po ustach toczył.

Nigdy nie przyjdzie nam się dowiedzieć.

Leży trup, który przecież mógł siedzieć,

I tylko mi wydaje się, gdy na niego patrzę.

Że, uśmiech widzę w tej pustej czaszce.

murdermachine