Jesiennych barw ucieka czas,
słotne nadchodzą poranki
i kawy smak wśród pilnych spraw
znów szybciej ucieka ze szklanki.
Wiosenny wiatr wśród pąków gna,
kwietne roznosząc melodie.
Słowiczy śpiew wśród polnych drzew
obwieszcza wszem życia ironię.
Odeszły już chłodniejsze dni i lato puka do
okna
lecz ciągle ty i tylko ty
w swym świecie zamknięta, samotna
Kogo chcesz szukać wśród przeszłych dni
gdy młodzian już stoi u progu.
Nie pozwól by odszedł od otwartych drzwi
lękając się duszy twej chłodu.
Neufratel
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz