Miłość jest jak kotlet w zupie gotującej się na okrągło,
Zakochując się kotlet nasiąka,
Ciągle gorący tak jak serce miłością stuka.
Miłość to coś pięknego,
Przez nie każdego zaznawanego,
Miłość nie jest okrutna jak to niektórym się wydaje,
Miłość jest do poświęceń zdolna,
I takiej szukaj z powolna.
________________________________________________
Wiersz, który napisałam będąc dzieckiem (klasy 1-3 szkoły podstawowej, lub 4.. nie pamiętam) :)
Znalazłam go przez przypadek w starej teczce...
No nie ukrywam, że jak na dziecko z podstawówki, byłaś bardzo wrażliwa :) Może to porównanie miłości do kotleta nie jest zbyt trafne, ale na ogół dzieci interpretują świat na swój niezwykły sposób. Z resztą, gdyby się dokładnie zastanowić, to jest w tym coś głębokiego. W tej niekotletowej części wiersza, przekazałaś w prosty sposób bardzo ważną prawdę, której dziś ludzie unikają bo po prostu boją się zranienia. Bardzo ładnie, urzekł mnie :)
OdpowiedzUsuńWiedząc, że wiersz pisało dziecko, patrzymy na niego z innej strony. To właśnie dziecięce spojrzenie na miłość - porównuje ono miłość do tego, co zna i co wydaje mu się najbardziej podobne, nie martwiąc się, czy to pasuje do wiersza. Dlatego ten utwór jest taki rzeczywisty. Prosty. I zgadzam się z Risą, jako dziecko byłaś najwyraźniej bardzo wrażliwa, o czym dowodzi ten utwór.
OdpowiedzUsuń