Możesz
się im ze wszystkiego zwierzyć,
Nikt
nie może się do nich mierzyć.
Są
jedyni, niepowtarzalni i zawsze przy Tobie
Jednak
Są takie chwile,
Gdy
musisz bez nich przebyć setki metrów, mile…
Wtedy
tylko zadręczasz się słowami: „Co ja robię?”
Żałujesz,
że ich z Tobą nie ma
Przypominasz
sobie wspólnie spędzone chwile
I
wtedy stuka w Tobie lekko serce,
Jak
mały, będący w ciele motylek.
Rudolfus
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz