Szarpanie

Nie chcę widzieć wspomnień
co uwierają pod powiekami jak piasek
będąc rozkoszną trucizną

Nie chcę czuć dotyku
co rozpływa się w żyłach
trawiącym ogniem

Nie chcę być
zagubioną czasoprzestrzenią

Niewierność

Leżymy ze sobą – bez siebie

na skrajach łóżka przeżywamy wewnętrzne przepaście

Pomiędzy nami nagie światło księżyca

całuje drżące ramiona ostatnią pieszczotą

Wciąż spragnieni przeszłości żałując wyborów

kłamiemy sobie w twarz o miłości.

Martwi

Jestem martwa

Choć wśród żywych przemijam dzień za dniem

Zatrzymałam oddech przy Twym boku

Pochowałam serce we wskazówkach starego zegara

Moje kroki są jak cienie

Tańczą niezdarnie w świetle kpiącego słońca

Nieruchome spojrzenia dotykają objęć

Utkwiła w nich moja dusza

Martwe twoje usta już nie mówią

I moje zapomniały jak czuć

Otul

Bolesny krzyk
rzucają kamieniem
w tego co dobro dał
biednym

Otwórz ręce
przytul słowem
miękkim wiatrem otul,
ciepłem

Zapomnij rany
zasklepią się
odkazisz je łzami
miłości

Miłość

Wylałeś me serce w złoto

i stało się twarde jak skała

Fundamentem jest

zbuduj na nim dom

Ulep miłością dzieci

nadaj im uśmiech

naucz walki

Zasadź drzewo szczerości

Stop moje serce w światło

niech będzie Ci drogowskazem

Zabierzmy w drogę chleb wiary

Rozdajmy go ubogim

Przemijanie

stworzeni z popiołu

spalamy się, by obrócić się w proch

ulepieni gliną doświadczeń

prażymy się w bólu

ostatecznie rozbijając się

na tysiące kawałków

których nikt nie poskłada

Napisz do mnie list

Pogładź mnie kartką, tak czule

Niech litery wysypią się do serca

I ułożą w nuty pieśni

Pełnej miłości

Przyszyj mi kartkę w myśli

Niech znajdę ją o poranku pod poduszką

Pachnącą jaśminem

I poranną kawą

Poplam mi kartkę deszczem łez

Niech potok porwie zdania

Do tanga poematu

I zakończ kruchym „do widzenia”

Napisany do mnie list