Me serce za głupie

   Me serce za głupie

   By dorównać Ci mądrością

   Umysł mój za ślepy

   By dorównać do błękitu Twych oczu

   Dusza za zimna

   Przezroczysta niczym kryształ

   Nie zasługuje na Ciebie

   Na oczy, dusze i serce Twe

  

   Biedak ze mnie

   Który dostał coś wartościowego

   Cieszący się jak dziecko

   Które otrzymało wymarzoną zabawkę

   Me serce bije dla Ciebie śmiało

   Dusza strofy nowe tworzy

   A oczy pragną zachłannie

Centurion

 

Patrząc w księżyc

Kiedyś patrząc w księżyc

   Zwierzałem mu się ze swych marzeń

   Prosiłem gwiazdy by mnie wysłuchały

   By swym blaskiem księżyc ubłagały

   Nie chciałem wiele

   Nie obchodziło mnie bogactwo i sława

   Chciałem tylko kogoś mieć przy boku swym

  

   Pewnej nocy gdzie chmury uciekły

   I powietrze oszalało

   Gwiazdy żadnej nie ujrzałem

   Księżyc jarzył się tajemniczo

   I milczał

   Lecz w oddali nieba dojrzałem migocący rydwan

   W gwiazdy zaprzęgnięty, blaskiem oślepiający

   Zbliżał się w moją stronę

   Oczy zwężały źrenice przed blaskiem broniąc się

   By zamknąć się

   Gdy oczy później otworzyłem

   Srebrny powóz przede mną stał

   Drzwi z wolna się otwierały

   I pojawiłaś się Ty

   Podeszłaś do mnie

   Tuląc mój policzek w dłoni swej mówiąc:

   "Przybyłam by szczęście gwiazd Ci ofiarować"

Centurion

 

Dzień za ciemnością się schował

     Dzień za ciemnością się schował

   Księżyc budzi gwiazdy do nocnych harcy

   Chmury boją się im przeszkodzić

   A ja

   Przyglądam się temu z daleka

   Siedząc samotnie na morskiej plaży

   Myśląc o Tobie

   By bliżej Ciebie być

   Nabieram piachu w garść i ściskam ze złości na siebie

   Między palcami złoty wodospad

   Do ostatniego ziarenka wylany

   Pod powieką kolejne źródło płynie

   Drogę wyznaczając sobie po policzku

   Spadając kroplami na ziemię

   Chciałem dać Ci trochę radości

   A zostawiłem 

   Smutek i Żal

Centurion

 

Przekór

Me serce bije na przekór Twemu

Nie zatrzymasz go

Chodź bardzo tego chcesz

Trucizna przez Ciebie wlana

Za słaba, na serca mego oddech

Starczy tych słów

Które usypiały strach

Warto znów stawić czoła

By rano budzić się wolnym

Za słaba jesteś, by pokonać mnie

Teraz twa dusza, do muru jak jeniec przykuta

Ostrze w moim ręku tkwi

W oczach naszych gości strach

Lecz dość błądzenia i nieprzespanych nocy

Na Ciebie już czas!

Poczuj, jak nóż gości się w Twym sercu

Poznaj, ból który znany był mi wiele lat

Odejdź w bólu takim, jakim żyłem nie raz

Krzycz i płacz, ja i tak ostrza nie wyciągnę

Odwrócę się, i pójdę do domu

Mówiąc słodko, "Żegnaj"

Centurion

 

Całkiem sam

Mogę być sam, całkiem sam

Nic trudnego, nic wielkiego

Z miłości nic dobrego nie było

Serca starego nie było żal

Nowe włożę i pójdę dalej

Sam z samym sobą życie będę dzielić

Będzie Cicho, jak w ciemnym grobowcu

Dokoła nuda i strach

Serce podchodzi coraz wyżej i wyżej

Nie chce czytać z Twoich ust

Nie chce widzieć uśmiechów Twych

Ta cisza daje mi wolność

Zabiera mi Cię gdy myślę o Tobie

Codziennie będę wstawał

A ona jak wierny pies przy mnie będzie

Nie, to nie jest moje marzenie

Ale będzie się spełniać dzięki Tobie

Dziękuję Ci za to bo zrozumiałem

Że miłość to za ostre narzędzie dla mnie

I często się kalec





Centurion