Mięso.

Stra - co - ny! Stra - co - na! Stra - co - no!

Wolność na szubienicy nienawiści.

Miłość na szubienicy ciemności.

Szacunek na szubienicy wygody.

Krew! Ból! U - pod - le - nie!

Zamknięte za drzwiami nieświadomości.

Spętane kajdanami ignorancji.

Upchnięte w żelaznych celach bezmyślności.

S-t-r-a-c-h! Strach!

Słabnący płacz, co wszędzie woła o pomoc.

Dziś tak samo bezradny jak wczoraj.

'Pomóż mi, pomóż mi, pomóż'.

Nie bądź głupi!

Nie jedz śmierci!

Nie karm się cierpieniem.

Canard

 

Masz nową wiadomość

Życie, jak układanie pasjansa - jedna decyzja i...

Życie, jak rysowanie w paincie - skrzywione krechy

Życie -zdjęcie bez fotoshopa, obróbki,

Kuje w oczy jak pryszcz na jej policzku.

Przyjaźń-rozmowa bezdźwięczna, gadu gadu?

Taka,że spojrzysz i wiesz, że reset nic nie pomoże.

Przyjaźń jak saper- raz czysto, raz bomba i...

Przyjaźń-czekanie na poczcie i:

Masz nową wiadomość

murdermachine

 

Życie

Kaleczyłeś piękne słowa.

Własnymi słowami.

Z uporem grafomana układałeś rymy.

Pisałeś z westchnieniami ciężkimi

Zgubiłeś przez to sens istnienia.

I ty się dziwisz, że życie wszystko zmienia?

Samo układa wyszukane frazy

Nie pyta o pozwolenie, setki razy

Komplikuje wszystko.

Dlaczego? Byś nie odnalazł się zbyt szybko.

Angi_

Dusza

Kajdany oplotły

żelaznym zimnem

Duszy nadgarstki.

Sponiewierana

kuli sie w kącie

najciemniejszym.

Przystraszona zbyt

by odzyskać blask.

Wydarto jej z rąk

nadziei ostatnie

okruchy,

Pozbawiono ją

szklanki czy choćby

kropli wiary.

Twarz oszpeconą

samotności piętnem

chowa, i oczy

błyszczące pustką.

O, Duszo!

tak żal mi, że uwolnić Cię nie mogę

z tej udręki.

Risa

 

Potęga miłości

Kochankowie brukowaną 

ulicą szli

A Bóg ich szczęściu zesłał

słońca złote promienie

i białe lilie

na ślubnym ołtarzu.

Zasiewali pola ludzkich dusz

uśmiechem zażegnanej 

nadziei łanami zbóż.

I żar gorący ich serca rozpalił

połączył w jedność

lecz wody je ugasiły.

Na falach wezbranego smutku

tylko welon pływał biały.

Risa