Uśmiechnij się

Uśmiechnij się

i zabij mnie! 

Po prostu zabij! 

Tak bez ostrzeżenia. 

Jak to zwykli robić inni. 

Zabij! Nawet nie ostrzegaj. 

Wbij mi w plecy nóż. 

Zabij! I nie patrz mi w oczy. 

Ja nie patrzę...

Proszę...

Skończ to...

Zabij...

____________________________________________

I'm back... 

Mój przyjacielu

Mój stary druhu.

Tyle to już lat.

Wciąż słowa Twe mam w uchu,

Które mi rzekłeś ruszając w Świat.

Mój przyjacielu.

Czasu już tyle minęło.

Nie rozmawialiśmy od lat wielu.

Nie chcesz mówić, co nowego.

Nowych przyjaciół dziś masz.

Oczytanych znawców, bandy artystów.

Do starego kumpla się nie przyznasz.

Chciałbym rzec, że szkoda słów,

Lecz byłeś mi przyjacielem

Rzekłbym, że bratem.

Dziś jesteś zerem

Po przyjacielu wrakiem.

Bo jesteś lanserem,

Pierdolonym zerem.

Serwującym niby oczytaną zupę.

Skończ grać dobrego!

Skończ udawać kolego!

Proszę Cię tylko, idź rzuć się w kupę. 

___________________________________________________________________

Ze specjalną dedykacją dla paru osób. 

Cztery pory roku

Stare to już dzieje.

Byliśmy tylko piękni i młodzi.

Dziś już tylko złem wieje.

A „i” po kronikach błądzi.

Piękne to były chwile.

To co dziś - nie wiedzieliśmy tyle.

Gdy kasztany kwitły w parku za murem.

A my pialiśmy wraz z kurem.

Tyle długich dni.

Tyle krótkich nocy.

Dziś jesteśmy inni

tak jak rzekli prorocy.

Nie pamiętam tego dnia.

Nie pamiętam godziny.

Każdy z nas był już inny.

Stary niczym kawał pnia.

Kasztany spadły. Liście pożółkły.

Nie ma tego pnia. Usechł na wióry.

Jak nasze serca, te piękne i młode

Dziś już puste i skute lodem.

I stary dziad, co zowie się Czas

A my mu posłusznie kłaniamy się w pas.

Kazał przekazać, bo Ciebie nie zastał

Że dziś już koniec nasz nastał.

Że nie ma Ciebie. Nie ma mnie. Nie ma nas.

Że mówimy dziś życiu „pas”.

______________________________________________________

Nie bijcie po łapach...

Do Pięknej Damy

Jesteś piękną Damą

Choć nadzieje miałem

Że osobą tą samą, 

Którą chyba dobrze znałem.

Teraz jesteś Damą

Z Martini w ręce

I w Chanel sukience.

Wiec nie tą samą.

A ja jestem człowiek prosty.

Jam zwykły śmieć.

Paskudna maź z ogromnej krosty

Na dupie. Więc możesz mnie zmieść.

To była bajka - znać Ciebie,

Cudną personę, gwiazdę na niebie.

Lecz to juz koniec bajki.

Na naukę już czas.

Może tym razem nie pójdzie w las.

Skończyło się wino. Skończyły fajki.

Pozostał niesmak,

Niewypowiedziane słowa,

Złamany zakazu znak,

I boląca głowa.

___________________________________________________________________

Bo nie ma to jak wena atakująca w środku nocy... 

Moja Mała M.

Pamiętam ten dzień.

Leczyłaś kaca po sobotnim balu.

A ja byłem szczeniakiem,

Ledwie marnym karłem.

Ty byłaś zadziorna.

Taka wesoła.

Taka rozmowna.

Rozmowom naszym nie było końca.

Byłem jak wariat.

Bo cieszyłem swą mordę

Niczym pies

widząc kości hordę.

Pamiętam ten wieczór.

Deszczowy i ponury niczym mór.

Prawie popsuł nam plany.

Lecz się udał, 

I byłem jak naćpany.

Pamiętam ten wieczór,

Rzekę piwa, wypalone fajki.

Choć i bez piwa

Byłaś jak z bajki.

Pamiętam ten dzień.

Znów piwo.

Znów papierosów kupa.

Spijałem z Twych ust słowo

Tak jakby to była zupa.

Pamiętam ten dzień

Gdy wyjechałaś.

Sam nie wiem czemu

Tak daleko gnałaś.

Gdy szczęście miałaś od siebie

ledwie przecznic parę.

A dziś, pijąc wino przednie

Tylko pieprzę bełkotliwie brednie,

Że niczego nie było.

Nie rozmawialiśmy,

Nie paliliśmy,

Nie żartowaliśmy,

Nie istnieliśmy...

 ______________________________________________________________

Tak jakoś wyszło. Nie bijcie po łapach... 

Czwartek

Był piątek.

Bawiłaś się jak przystało na dziecko.

Byłaś młoda, głupiutka, niewinna.

Byłaś młoda, piękna lecz bezimienna.

Nastał poniedziałek.

Dorosłaś. Byłaś wciąż piękna.

I wciąż młodziutka. Wciąż ładniutka.

Wciąż głupiutka.

Daliśmy Ci imię.

Proste. Bo po co inne?

Przyszła środa.

Byłaś dojrzałą kobietą.

Może i zmęczoną, może i nie młodą

lecz wciąż piękną.

Wciąż zabawną.

Wciąż wspaniałą.

Dziś mamy czwartek.

A Ciebie tu nie ma.

Zasnęłaś snem wiecznym.

A ja w nadziei że wstaniesz

Podtrzymywałem Twą głowę

Rosząc ją żałobnymi łzami.

Żegnaj Piękna.

Nie zimno Ci dziś?

Noc taka chłodna.

Proszę odpowiedz mi.

Kiedyś się spotkamy.

Pójdziemy razem na łąkę.

A ja przytulę Cię mocno.

Jak robiłem to dziś.  

__________________________________________________________________

Wena przyszła. Szkoda, że w takich warunkach. 

Dobranoc Księżniczko [*]

Zimno/Ciepło

Zimno! Dużo za zimno!

Potrzeba mi ciepła!

Nie długiej zimy.

Nie mrozu zła!

Chce poczuć ten ogień!

To ciepło, tę iskierkę.

Chcę tylko trochę ciepła.

Odrobinę, chociaż łezkę.

I w końcu przyszła wiosna.

Zawitała w moim sercu.

Tak piękna i radosna,

jak zwykła być w marcu.

Proszę! Droga Wiosno!

Zostań tu na dłużej.

U mnie w izbie ciepło.

Choć nie mam jej dużej.  

________________________________________________

Nareszcie wiosna. Ciepło i w ogóle. Aż się chce wyjść na dwór :) 

Cisza, krew i wojna...

Kocham.

Kocham skrycie.

Kocham uparcie.

Kocham nad życie.

Lecz co to za życie?

Gdy dusza nie trawi

Ciebie z innym,

A serce me krwawi.

Co to za życie,

Gdy między wami płonie,

A dusza ma w czerwieni tonie?

Kocham. A serce mnie boli

Gdy jego miast mnie wolisz.

Kocham, choć tego nie widzisz.

I nie zobaczysz. I nie usłyszysz.

Między nami jest tylko pustka.

W mej głowie zaś biała chustka.

Flaga. Koniec mych uczuć wojny.

Poddaję się. Bądź ptakiem wolnym.

Żegnaj Miłości.

Jam z tego wyprany.

Witaj Samotności.

Ja Tobie oddany...

_____________________________________

Wena atakuje wtedy, kiedy nie powinna. Jest dosyć podła, ale lepsza taka niż żadna. Może teraz pozwoli mi zająć się tym czym powinienem :) 

Do posłuchania: 

Klik

Klik

Mam się dobrze

Tyle nieprzespanych nocy.

Za dużo smutnych chwil.

Był to strzał niczym z procy.

Ale będę żył.

Mam się dobrze.

Nie liczę bez Ciebie dni.

Idę teraz mądrzej.

Po prostu cudnie mi.

Wiesz... Za dużo...

Za dużo łez wylałem wcześniej.

Dni bez Ciebie mi służą.

Jest mi coraz piękniej.

Żegnaj Kochanko ma!

Nie wracaj nigdy! Nie!

Po prostu odejdź!

Nie patrz na mnie!

Nawet nie mów „Pa”!

__________________________

Wracam tu kolejny raz. Kolejny raz z nadzieją, że zagrzeję tu miejsce na dłużej... 

Do posłuchania:

Klik

Klik

Do Pięknej Pani

Witaj Piękna Pani.

Jak cudownie dziś wyglądasz.

I jak pięknie dzisiaj pachniesz.

I jak pięknie brzmi Twój głos.

Moja Piękna Pani.

Jakże cudnie dzisiaj słuchasz.

Jakże pięknie rozumujesz.

Jaki piękny jest Twój umysł.

Moja Śliczna Pani.

Gdzie uciekasz? Dokąd idziesz?

Czemu nic nie powiesz?

Nie napiszesz?

Nie zadzwonisz?

Moja Cudna Pani.

Gdzie jesteś? Dokąd poszłaś?

Nic nie piszesz, nie zadzwonisz.

Czyś była mym wspomnieniem,

czy tylko pięknym marzeniem?  

_____________________________________________

Oto nie wiedzieć czemu wracam. W nowym miejscu postaram się być częściej i może nieco dłużej, ale wyjdzie w praniu, czy to nie słomiany zapał... 

Jako poeta będący w Stowarzyszeniu od niemal samego początku witam wszystkich obecnych, dawnych i przyszłych poetów, a także tych przyjezdnych, którzy tylko czytają:)
Zachęcam do udziału w czacie 15 września:) 

Na niby

Poudawajmy, że się znamy.

Że się lubimy, szanujemy.

Że razem czas marnujemy

i że wspólny język mamy.

Pobawmy się w miłość.

Taką na niby, więc trochę inną.

Taką dziecięcą i niewinną. 

Której nie przeszkodzi zazdrość.

Udajmy wrogów.

Zróbmy wielką wojnę.

Zbierzmy kolegów.

Niech każdy trzyma swą stronę.

Poudawajmy, że się nie znamy.

Że nic nie było, że się nie kochamy.

I poudawajmy, że to spotkanie

pierwszym naszym jest.

Niech tak się stanie.

Rico

 

Co Ci mogę dać?

Co Ci mogę dać?

Czego pragniesz dziś?

Wszystko to co mam,

choć niewiele

tak bardzo pragnę Ci dać.

Czego mogę chcieć?

Prócz Twego spojrzenia

i dźwięku Twego głosu.

Poczuć zapach Twoich włosów

i ciepło twego istnienia.

Dokąd wołam dziś?

Do Boga! Do Bogów!

Do ludzi wokół!

Bo sam nie wiem,

co mogę Ci dać...

Rico

Pamiętasz? Widzisz?

Czy pamiętasz jacy byliśmy?

Młodzi, niewinni i szczęśliwi.

Czy pamiętasz jak to było?

Cieszyć się z niczego

I wierzyć we wszystko.

Czy pamiętasz tamten świat?

Bez wojny, bez przemocy,

A pełen ludzi.

Nie pamiętasz.

A czy widzisz jacy jesteśmy

Zatroskani i wyniszczeni?

Czy wiesz jak to jest

Przeżywać wszystko

I w nic nie wierzyć?

Czy widzisz ten świat?

Ból i zniszczenie.

Człowieka jednego obok drugiego

I żadnych ludzi.

Widzisz?

Ja nie chcę widzieć!

Rico

 

Gotowi. Do biegu. Start!

Ulic szum,

Świateł blask,

Ludzi tłum.

To nie ludzie.

To wyścigowe szczury.

Gnają przed siebie

I nikt nie spojrzy w tył.

Na oczach klapki.

W uszach zatyczki.

Nikt nie widzi

Jak umiera człowiek.

Ulicy wrzask,

Asfalt czarny,

Silników ryk.

Wyścig czas zacząć.

Pędźże więc przed siebie.

Na mnie nie patrz.

Ja zostanę tu

I tylko pokibicuję.

Rico