Przekór

Me serce bije na przekór Twemu

Nie zatrzymasz go

Chodź bardzo tego chcesz

Trucizna przez Ciebie wlana

Za słaba, na serca mego oddech

Starczy tych słów

Które usypiały strach

Warto znów stawić czoła

By rano budzić się wolnym

Za słaba jesteś, by pokonać mnie

Teraz twa dusza, do muru jak jeniec przykuta

Ostrze w moim ręku tkwi

W oczach naszych gości strach

Lecz dość błądzenia i nieprzespanych nocy

Na Ciebie już czas!

Poczuj, jak nóż gości się w Twym sercu

Poznaj, ból który znany był mi wiele lat

Odejdź w bólu takim, jakim żyłem nie raz

Krzycz i płacz, ja i tak ostrza nie wyciągnę

Odwrócę się, i pójdę do domu

Mówiąc słodko, "Żegnaj"

Centurion