Być na nie!

Czasem chcę się wyłączyć z tego świata

Nacisnąć przycisk i ogłuchnąć

Nie myśleć, nie pragnąć, nie kochać

Srebrne gałęzie przesuwające się

Podobne do płomyków życia

Nie śnić, nie marzyć, nie żałować

Słowa wypływające w morzu warg

Same nauczyły się nurkować do duszy

Nie żałować, nie pisać, nie czytać

Aksamitna woda wciąż taka niezwykła

Nieuchwytność nielotnej myśli

Nie  krzyczeć, nie płakać, nie mówić

Złote promienie bezlitosne dla człowieka

Każdą tajemnicę widać na dłoni

Nie tańczyć, nie widzieć, nie pytać

Dyndający srebrny łańcuch pępka

Świat ma paść u stóp  na miejsce

Nie robić, nie zbiegać, nie udawać

Żyć.

kukurydza