Tango z diabłem

Wstałam.

Po prostu.

Na czole smutnym palcem

zrobiłam znak krzyża.

Ale widziałam

tak, na pewno widziałam

głębię oceanu w jego pięknych oczach.

Wydawało Ci się.

Więc jednak czuł.

Więc zabolało.

Nie, nie bądź naiwna.

I te listy, pisane deszczem.

Maksimum słów minimum treści.

Może niepotrzebnie,

wywołały tylko kolejną falę łez.

Tchórz.

I patrzę w okno, z nadzieją,

że znowu go zobaczę.

Nie myśl.

Ważne, że wie co traci!

Więc mam odejść?

Po prostu?

Zapomnieć?

Tak.

Nie!

Nie chcę.

Więc zamilcz, a Ty Erato, spal swą lirę

i płacz ze mną,

nad złamanym piórem miłości!

Larosanegra