Stary poeto!
Co siedzisz na starym
fotelu,
wspominając stare
odległe chwile.
Które już spowił kurz
szary,
jak brudny śnieg który
zasypuje nas świat.
Stary poeto!
Którego już nikt nie
czyta,
którego książki w
szkolnych bibliotekach gubią strony,
którego wiersze służą
za rozpałkę...
Jak ty widzisz ten
nowy świat?
murdermachine
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz