Boimy się krytyki - Czy
ona nas zje?
Ona nam pokaże jak poprawić się
Boimy się jutra - Ile
było ich?
Czy jutro jest gorsze
niż poprzednie dni?
Boimy się upaść - Czy to takie złe?
Przy każdym upadku
człowiek uczy się
Nauka się zaczyna
kiedy musi wstać
porzucić słabości i o życie grać
Destruktywny strach
siły nam wysysa.
Tworząc mroczne wizję,
niechęć w nas podsyca
Mydli oczy,
przekłamując rzeczywistość
Jemu się poddając,
można stracić wszystko
Więc posłuchaj dobrze,
nie bój się i żyj
Podejmuj wyzwania, o
sukcesach śnij
Od ciebie zależy to,
czy uda się
Wiesz teraz na pewno,
strach ci mówi źle!
Jak na mój gust, to dość nietypowa rytmika wiersza. ;)
OdpowiedzUsuńAle sam jego temat i przesłanie są bliskie mojemu spojrzeniu na świat.
Jej, czasem się zastanawiam, jak to robisz, że te rymy wychodzą Ci tak łatwo? A ja zawsze męcze się, gdy próbują coś takiego stworzyć.
OdpowiedzUsuńDobrze ująłeś w słowa to, co pewnie większości z nas siedzi w środku. Niby wszyscy to wiedzą, ale jednak czasem trzeba pokazać im palcem.
Zbyt proste jak dla mnie, jak piosenka...
OdpowiedzUsuńZa to za 3 i 4 wers duże gratulacje, zatrzymały mnie na chwilę zastanowienia. Bardzo mi się podobają.
Strach powoduję w nas brak odwagi,brak wiary w to,że damy radę czemuś podołać i to jest dobrze ukazane w Twoim wierszu.Sam tytuł przyciągnął moją uwagę i się nie zawiodłam ,bo wiersz jest prosty i zrozumiały.Każdy z nas nie lubi przyjmować krytyki ,ale nikt nie jest idealny przecież by dostawać same pochwały w tym jak żyję.,,Strach jest kłamcą to prawda i dobrze to ująłeś,bo gdy mamy wiarę w siebie damy radę wszystkiemu podołać. :)
OdpowiedzUsuń