(...)

Nienawiść rozgrzesz nas

Raz jak miłość.

Bo gdzieś trzeba przelać krew

Dziewczynie,

Lub zginąć.

Schodzę po brukowanych kostkach

Z Twoich nóg.

Potrafię schodzić

Do końca.

Z zapartym tchem,

Otwartym dnem

Do serca.

Okradli z den nas.