'czerwiec

palce z wargami splecione w długie warkocze,

uciskając sentymenty całowały próg drewniany.

gdy usta krwią przebrzmiały, jak dzwony

niedzielne, echo myśli niosło,

a bose stopy biegły, kąsane przez żuki

i niedorzeczności. niedomkniętych drzwi

skrzypnięcia, gdy tlen ulatywał w gąszcz

zielonej trawy.

aleksandra.