Jeszcze.

Jeszcze strach.

Pamiętam ślad wewnątrz skóry.

W podbrzuszu pulsowała krew

i to nie życie przesuwało się po twarzy.

Strach.

Pańskie ręce okłamały moje ciało.

I obracało się po mnie, we mnie

trzydziestosześcioipółstopniowe piekło.

Wstręt.

Małe dziewczynki się nie skarżą.

Niewystarczająco dużo w nich słabości,

by zemstą skazać życie na nieżycie.

Bez żalu wydam plon.

Canard